RSA Biofeedback w terapii ADHD

Chłopiec z nadpobudliwością psychoruchową (8 lat)

• nie potrafi wysłuchać do końca polecenia,

• brakuje mu cierpliwości aby dokończyć zadanie,

• nie może usiedzieć w miejscu,

• ma nerwowe ruchy rąk i nóg,

• dużo mówi,

• na lekcji rozprasza się,

• nie umie poczekać,

• musi natychmiast zrealizować swoje zachcianki,

• staje się agresywny, jeżeli coś lub ktoś stoi mu na przeszkodzie.

Podczas badania wstępnego kręcił się, nie mógł usiedzieć 3 min., na wykresie są widoczne zarejestrowane zakłócenia.

Średni puls jest wysoki w stanie spoczynku, około 100 ud/min, RSA = 13.

Po serii treningów chłopiec potrafi wyciszyć się, uspokoić się i wysłuchać polecenia terapeuty, jest w stanie do końca zadania być skupionym aby uzyskać najlepszą ocenę.

Bardzo lubi, kiedy komputer wystawia jemu ocenę za wykonanie zadania, spokojniej reaguje na niepowodzenie w sesji, ponieważ ma możliwość poprawienia się w dodatkowej rundzie, gdzie próbuje lepiej skoncentrować się oraz bardziej zrelaksować pod kontrolą sprzężenia zwrotnego. W tej chwili jest wytrenowana umiejętność wchodzenia w rytm pożądany ze sprzężeniem zwrotnym.

Przed chłopcem stoi zadanie wyćwiczenia nawyku oddychania z maksymalnym RSA, wtedy można będzie spodziewać się korzystania z wyćwiczonego nawyku w życiu codziennym. W tej chwili pozytywne zmiany w zachowaniu i funkcjonowaniu widoczne szczególnie po treningach.

Rodzice zauważyli że dziecko szybciej zasypia po zastosowaniu techniki oddechowej oraz lepiej śpi. Kiedy u chłopca narasta niepokój podczas oglądania bajki, zaczyna on również oddychać nowym stereotypem oddechowym i w taki sposób uspokaja się.